جمعیت و نیروی انسانی هر کشوری اصلی‌ترین و بزرگترین سرمایه هر ملتی است که با توجه به آن می‌توان قدرت قابلیت هر کشوری را اندازه گیری کرد برای مثال کشوری همچون چین با اتکا به جمعیت با شمار ۱.۴ میلیاردی با استفاده از توان بالقوه سرزمین خود می‌تواند عرض اندام کند.
در صورتی که کشور‌های کم جمعیت در بسیاری از مواقع اصلا به حساب هم نمی‌آیند مانند کشور مغولستان و برای مثال اگر کشور ما ایران با توجه به وسعت نسبتا عالی اگر نتواند نسبت به وسعت خود نیروی انسانی لازم را داشته باشد در دراز مدت نمی‌تواند حتی حاکمیت خود در سرزمین اصلی را حفظ کند چه برسد در مسائل بین المللی و فرامنطقه‌ای بخواهد ابراز وجود کند.
پس می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که برای پیشرفت و ادامه حیات سیاسی در حساس‌ترین منطقه از جهان باید جمعیت کشور را در بهترین شرایط حفظ کرد و از کاهش و پیری جمعیت که گریبان گیر بسیاری از جوامع غربی شد جلوگیری کرد.
دولت با حمایت از جوانان برای ازدواج و فرزند آوری و رفع مشکلات مسکن، شغل، ازدواج و امید به آیند از بزرگترین مصیبتی که ملت ما با آن دست و پنجه نرم می‌کند جلوگیری کند.
هم‌اکنون باید اولویت اول کشور جوانان و ازدواج و تشکیل خانواده آن‌ها باشد در غیر این صورت با وضعیت فعلی و تداوم آن جامعه در سراشیبی سقوط قرار خواهد گرفت و تمدن چندین هزار ساله ما به تاریخ خواهد پیوست با توجه به رشد منفی و نزدیک به صفر جمعیت کشور و عدم تمایل جوانان به امر مقدس ازدواج که خود ناشی از تورم بیش از حد و بی ثباتی اقتصادی مملکت و عدم توجه مسئولان به این امر مهم بیم آن می‌رود که قدرت نظام و اقتصاد و سیاست ما تحلیل رفته و از جانب همسایگان و قدرت‌های متخاصم مورد تهاجم واقع شویم و نتوانیم از موجودیت خود دفاع کنیم پس از تمامی مسئولین و مردم شریف ایران انتظار می‌رود که در این امر کوشا بوده و نهایت امکانات و اهتمام خود را در این راه صرف نمایند که اگر دیر شد دیگر راه برگشت وجود ندارد.
یادداشت: فرشته رضازاده
