وی افزود: با توجه به نرخ ۲۵ درصدی دگرگشنی در کلزا، استقرار کندوهای زنبورعسل در مجاورت مزارع، گرده‌افشانی و تولید دانه را بهبود می‌بخشد. همچنین، آبیاری به‌ویژه در مراحل گلدهی، غلاف دهی و پر شدن دانه، همراه با مصرف ۱۰۰ کیلوگرم اوره و سولفات آمونیوم در مرحله ساقه روی، رشد رویشی و زایشی را تقویت می‌کند. در مناطق مرطوب یا پس از بارش‌های بهاری، خطر شیوع بیماری پوسیدگی ساقه وجود دارد که سمپاشی با قارچ‌کش فولیکور (۱ لیتر در هکتار) در اوایل گلدهی برای کنترل آن مؤثر است.
محقق دانه‌های روغنی مرکز خاطرنشان کرد: مدیریت یکپارچه آفات، تغذیه بهینه و بهره‌گیری از دانش فنی، محورهای اصلی افزایش تولید کلزا هستند که همسو با طرح ملی خوداتکایی دانه‌های روغنی (باهدف تأمین ۴۰ درصد نیاز داخلی در برنامه هفتم توسعه) عمل می‌کنند. این اقدامات نه‌تنها وابستگی به واردات روغن را کاهش می‌دهد، بلکه به دلیل نیاز آبی پایین، راهکاری برای مقابله با بحران آب است.
