رقابت های قبیله ای، انتخاب رهبر مذهبی با تکیه بر مذهب مالکی، آغازگر حرکت مرابطون در قرن پنجم هجری در مغرب اقصی بود. رهبران این جریان با آگاهی از ویژگی های مذهبی مغرب و آموزش مذهبی پیروان خود، قیامی با عنوان اصلاح دینی شکل داده و به نوعی همبستگی و انسجام قبیله ای دست یافتند. مرابطون از طریق ادعای امر به معروف و نهی از منکر، پیروی از سلف صالح، اسلام ناب و تکفیر سایر گروه ها توانستند رقیبان را با عنوان مرتد از صحنه رقابت حذف کنند و به حاکمیت دست یابند. مرابطون پس از دستیابی به حکومت و در مسیر کشورداری، به منظور بقاء و توفیق بر مخالفان و نیز پذیرش مردمی، سیاست های داخلی و خارجی متناسب با اوضاع سیاسی خود اتخاذ کردند. در این زمینه اقدامات آنان کسب مشروعیت مذهبی به عنوان حاکمان مسلمان، تعظیم در مقابل خلافت عباسی و استفاده از ظرفیت فقهای مالکی به صورت فراگیر در ساختار حکومتی، از جمله نهاد قضاوت و اخذ مجوز دینی از فقها، برای کسب مشروعیت بود.
نگارنده در این اثر برآن است تا سیاست مذهبی مرابطون را با تکیه بر مذهب مالکی در امور کشورداری همچون امور اداری، اقتصادی، نظامی و حتی امور فرهنگی بررسی و تحلیل کند و به این سئوال ها پاسخ دهد که آن ها در سیاست های حکومتی خود، از جمله امور نام برده، چگونه از مذهب بهره بردند.
یافته های پژوهشی نمایانگر تعصب مذهبی مرابطون در امور مختلف حکومتی مانند امور اداری و سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی و عدول از مواضع مذهبی در بسیاری از موارد است.
کتاب« سیاست مذهبی مرابطون»، ۱۹۰ صفحه ای، در ۴ فصل گردآوری شده است و به قیمت ۱۲۰۰۰۰۰ ریال در دسترس علاقمندان قرار دارد.
