به نقل از آزناآنلاین؛
✍️کبری سعادتی
اردبیل را چه شده و اگر درست تر بگویم مسئولان اردبیل را چه شده است چرا هیچ کدام کََک شان هم نمی گزد. اردبیل دارد در هر چه القاب منفی است رکورد شکنی می کند. اردبیل غمگین و عصبانی و سکاندار تورم حالا بیکار هم شده است. مسئولان استانی چرا کسب رتبه پنجم بیکاری بیدارتان نمی کند. چرا تکانی به خود و وعده های تان نمی دهید؟! می دانید بیکاری چه عواقبی دارد؟! مردم بیکار البته نه همه شان برای اینکه شرمنده اهل و عیال شان نشوند روی می آورند به سرقت و چه بسا که به چشمان خود مواردی از این دست را مشاهده کرده ایم و این درد فقط یک از هزار است. هرچقدر که آمار سازی کنیم هرچقدر که دست ببریم به آمارها و بالا و پایینش کنیم یا در گاوصندوق و دور از دسترس افکار عمومی نگه داریم. آخرش این اخبار از یک رسانه ای درز می کند و فراگیر می شود. دیگر صورت مسئله را پاک کردن از مد افتاده و وقت آن است که راهکاری بیندیشیم برای جوانانی که حتی در بین خانواده، دوست و آشنا و همسایه سراغ داریم که حتی با مدرک دکتری بیکارند اما عده ای با واسطه همین سردمداران قدرت در استان جای همان ها را با مدرک های تحصیلی نامرتبط و کمتر و در رده سنی رو به بازنشستگی اشغال کرده اند. آیا به این فکر کرده اید که اردبیل غمگین، عصبانی و بیکار و با رتبه داری چهارم تورم می تواند به انتحار دست بزند که اگر دست روی دست بگذاریم فردا پس فردا رتبه خودکشی را هم از آن خود کرده ایم. ۱۰/۶ درصد نرخ بیکاری اردبیل در کشور عدد نیست بیایید و بنشینید و کارشناسان را گرد هم جمع کنید ببینید چه تعداد جوان و چه تعداد خانواده هایی در به در کارند. چرا باید یک جوان تحصیل کرده برای گذران زندگی دست دراز کند و عزت نفس خود را گرو بگذارد و از پدر و مادری پول تو جیبی بگیرد که با این تورم اقتصادی آنها خود نیز با هزار و یک مشکل سر در گریبانند. مسئولان استان اردبیل محض رضای خدا برای ساعاتی هم که شده جنگ و دعواهای خود بر سر پست و مقام و اینکه چه کسی کجا باشد و سفارش گرفتن و سفارش دادن خویش و اقربای خود را برای روی کار آمدن کنار بگذارید و اردبیل غمگینِ عصبانیِ بیکار را دریابید. یا زنده زنده خاکش کنید یا بیدار شوید و چاره اندیشی کنید. اگر بخواهید می توانید با کاریابی گل لبخند را به اردبیل هدیه داده و عصبانیتش را فروکش کنید؛ اگر اردبیل بداند که کاری دارد و محتاج این و آن نیست می تواند به آرامش سلام کند و با غم و خشونت خداحافظی کند. باشد که احساس مسئولیت کنید و به خود آیید.
