سرهنگ «قنبر قبادزاده»، رزمنده و پیشکسوت دوران دفاعمقدس و بازنشسته ارتش، که افتخار جانبازی در عملیات آفندی دارند، به مناسبت گرامیداشت روز ۲۹ فروردین، با حضور در دفتر خبرگزاری دفاعمقدس به تشریح برخی عملکردها و خاطرات خود از سالیان اخیر پرداخت.
خود را معرفی کرده و بفرمایید در چه سالی به عضویت ارتش در آمدید؟
بنده متولد سال ۱۳۴۳ در خانوادهای کشاورز و از توابع شهرستان گرمی هستم. پس از دریافت مدرک دیپلم خود، به مدت یک و نیم سال به عنوان معلم در آموزش و پرورش مشغول به کار شدم، اما به دلیل علاقه وافری که به نظامیگری داشتم، در سال ۱۳۶۲ به عضویت ارتش در آمدم.
برای اولین بار در خرداد سال ۱۳۶۳ به مناطق جنگی اعزام شده و تا سال ۱۳۷۴ به مدت ۱۰ سال و ۲۱ روز در مناطق حضور داشتم؛ ۵۲ ماه از این مدت زمان به قبل از قطعنامه و مابقی آن به بعد از تصویب قطعنامه تعلق دارد.
چه عاملی باعث شد تا شغل دبیری را رها کرده و به عضویت ارتش در آیید؟
از همان دوران نوجوانی که در روستا بودیم، وقتی یک سرباز را میدیدم که پوتین و لباس نظامی به روستا آمده، از دیدن شکل و شمایل او شعف میکردم و در دل خود آرزوی این را داشتم تا روزی من نیز بتوانم آن لباس را بپوشم.
این علاقه قلبی و عشق به نظامیگری سبب شد تا علیرغم اینکه همزمان درس میخواندم و در روستا مشغول به کار بودم و بعدها به عنوان معلم روستا مشغول به کار شدم، پس از یک و نیم سال، حرفه دبیری را ترک نموده و به عضویت ارتش در آیم.
یک سال پس از عضویت در ارتش و با اینکه هنوز لباس دانشجویی بر تن داشتم، به عنوان فرمانده گروهان دسته برگزیده شده و این را جز با دعای خیر پدر و مادر و کمک قرآن نمیبینم.
شیوه رفتار ما با سربازان در ارتش بر پایه برادری بود و ارتباط خوبی با سربازان داشتیم که همین امر در بسیاری از مواقع، نه به خاطر نام ارتش بلکه به خاطر ارتباط مناسب، منجر به اتفاقات مثبتی شد.
ارتش به مانند گیاهی سرسبز باید روی پای خود باشد
حساسترین مقاطع ارتش در سالیان اخیر مربوط به چه دورهای است؟
سختترین شرایط مربوط به دوران حضور در جبهات دفاعمقدس بود. در مقاطعی حساس از جنگ حتی با کمبود تسلیحات و منابع مواجه بودیم و واقعا میتوان گفت با امداد الهی سرافراز بیرون آمدیم.
نباید فراموش کرد که ارتش از ابتکارات امام راحل (ره) بود که در ۲۹ فروردین سال ۱۳۵۸ با این سخن که ” ارتش باید مستقل باشد” هویتی ماندگار را به ارتش داد.
به فرموده امام خمینی (ره)، هر شخصی که صحیت از انحلال ارتش میگوید، منافق است و ارتش درست مانند گیاهی سرسبز، باید روی پای خود باشد.
به عقیده شما وظیفه اصلی امروز ارتش در کشور چیست؟
امروز نیز به مانند دوران دفاعمقدس، ارتش در کنار سپاه پاسداران، وظیفه حفظ و حراست از مرزهای خشکی، فضایی، ساحل و حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور را عهدهدار بوده و نیروی زمینی ارتش در قبال بیش از ۶۰۰۰ کیلومتر مرز مشترک زمینی کشور، احساس مسئولیت میکند.
این مهم، با پنداشتن به این مسئله که ایران در نیمه غربی آسیا از لحاظ وسعت و جمعیت، دومین کشور پهناور منطقه است، وظیفه حفظ و حراست از مرزهای کشور را به سختترین شکل آن میرساند.
«گروهان شهادت» سربازان رشید ارتش در دوران جنگ بودند
به نظر شما بزرگترین دستاورد ارتش در سالیان اخیر چه بوده است؟
بدون شک والاترین نعمت در ایران، امنیت امروزی است که حتی پس از گذشت بیش از چهل سال پابرجا مانده و حفظ شده است. بخشی از امنیت امروز کشور در مرزهای زمینی، هوایی و دریایی مرهون خدمات ارتش و نیروهای شجاعی بوده که در راه حراست از میهن، جانفشانی کردند.
در آن مقطع، جمعی از سربازان غیور ارتش، گروهی با عنوان “گروهان شهادت” شکل داده بودند و با این اوصاف هر لحظه آماده فدا شدن در مسیر آرمانهای والای کشور بودند.
به یاد دارید که سربازان آمریکایی در مرزهای آبی و حتی در کشورهای همجوار، زمانی که احساس خطر کرده، پا پس کشیده و فرار کردند، اما ارتشیان ما این چنین نبوده و تا آخرین قطره خون، ایستادگی کردند.
شهید صیاد شیرازی انسانی صادق و مهربان بود
کدام ویژگیهای شهدای همرزم ارتشی شما باعث شد تا ماندگار شوند؟
افرادی همچون شهید صیاد شیرازی و شهید سلیمانی از آنجایی که دارای قلبی سلیم بوده و فقط حب خدا را دل داشتند، هم بین رزمندگان و هم میان مردم، محبوبیت بسیاری داشتند.
«صیاد» انسانی صادق و مهربان بود و همواره در رفتار و گفتار خود تواضع داشت. منافقین از این خصلت نیکو و خوشرفتاری صیاد سواستفاده کرده و با فرستادن شخصی در ظاهر یک رفتگر که صیاد با او از درِ مهربانی وارد شده بود، منجر به شهادت او شوند.
همرزم بودن با «صیاد» که خود از مردان بزرگ روزگار بود، افتخاری بزرگ نیز برای من محسوب میشد.
در آن مقطع، فرماندهان رفتاری منضبط و سختگیرانه با سربازان داشتند، اما زمانی که شهید صیاد شیرازی به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش انتخاب شد، اختیار عمل و آزادی را به سربازان داد و همین امر موجب محبوب شدن او میان سربازان شد. او قلب سلیمی داشت و خادم مردم بود.
مجموعهای از ویژگیهای اخلاقی و رفتاری شهید صیاد شیرازی بود که باعث شد تا سربازان عاشق او شوند و به فرامین او، نه به این خاطر که فرمانده بود، بلکه به خاطر عشق و علاقهای که داشتند، گوش فرا دهند.